Tijdens mijn studie heb ik dat boek gelezen en het is redelijk bepalend geweest voor mijn visie op vernieuwing en innovatie. Telkens weer kom ik in omgevingen waar mensen zeggen te willen innoveren, maar daar door de eigen organisatie niet daadwerkelijk in worden gefaciliteerd. Dat leidt vaak tot frustratie en onbegrip. Dit maakt ook dat daadwerkelijk innoveren zo vreselijk lastig is; immers, de personen die de leiding hebben zullen per definitie de innovatieslag niet willen maken omdat het hun eigen positie bedreigd. Dat leidt tot ”schijninnovatie”, voor de bühne gebeurt er heel veel, maar in wezen blijft alles bij hetzelfde. Het is niet voor niets dat vernieuwing vaak pas tot stand komt als het bedrijven of economieën niet voor de wind gaat; dan is er immers noodzaak om te veranderen. Doorgaan op de oude voet betekent een snel naderend einde!

Op basis hiervan begin ik steeds meer van mening te worden dat innovatie alles te maken heeft met “durven loslaten”, niet alleen de instrumentele zaken, maar vooral ook de wezenlijke dingen. In mijn werk probeer ik deze visie ook steeds meer uit te dragen en te incorporeren. Pas daar waar de bereidheid is om los te laten kan ik succesvol acteren en daadwerkelijk meerwaarde bieden.

Ook voor mijzelf geldt dat. Met die gedachte ga ik 2011 in; een belangrijk jaar voor De Eijk BV.

Geerten Eijkelenboom