Geplaatst op 21/09/2010 14:32
Toen ik een jaar of 17, 18 was worstelde ik ik nogal eens met de rollen waarvan ik vond dat ik ze moest spelen. Om aan de verwachtingen van anderen te voldoen speelde ik vaak de clown, de regelaar, de leider, de mindere, etc. Gedrag en rol aanpassen aan de situatie waarin je je bevindt is natuurlijk normaal sociaal gedrag, maar ik schoot daar nogal eens wat in door.

Toen ik in die tijd “Ik, Jan Cremer” las vond ik dat fantastisch, ik heb het direct 2 keer gelezen en heb daarna het tweede boek gekocht. Een meer zelfingenomen egoïst als JC kom je niet snel tegen, maar hij was wel een klootzak op een bijzonder authentieke (en voor mij hilarische) manier. Goddank heb ik JC niet als rolmodel genomen, maar ik ben me vanaf toen wel voorgenomen om veel meer mezelf te zijn en te blijven. Dat ging niet van de een op andere dag, maar van het eerdere doorschieten in rollen en bescheiden gedrag ben ik vrij snel genezen. Ik lijk te moeten concluderen dat ik mede door Jan Cremer aan authenticiteit heb gewonnen!

Inbrenger: Johannes Boonstra